Ksiądz prałat Ignacy Geldner (1890 - 1968)
Wspomnienie
Mija pół wieku (18.10.1968 r.) od śmierci księdza prałata Ignacego Geldnera, proboszcza parafii Śmiłowo. Przypominając Jego postać, przywołujemy informacje dotąd nieznane.
1. RODZINA
Ks. Ignacy Geldner urodził się 30 grudnia 1890 r. w Wojciechowie (obecnie Gmina Jaraczewo, pow. Jarocin, woj. wielkopolskie). Jego rodzicami byli Ignacy Geldner i Anna z domu Ratajska.
Rodzice pracowali na 7 ha gospodarstwie rolnym, a ojciec prowadził również w Wojciechowie sklep kolonialny i skład węgla.
I. Geldner miał czworo rodzeństwa, trzech braci: Wincentego, Stefana, Franciszka i siostrę Katarzynę.
Rodzinę Geldnerów cechowały patriotyczne i społecznikowskie postawy. Ignacy i Stefan brali udział w Powstaniu Wielkopolskim.
Kazimiera Horyza-Pachciarz w książce ''Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Jaraczewskiej'' (ISBN/ISSN: 9788393996339), pośród 193 powstańców, wymienia Ignacego i Stefana Geldnerów.
Stefan Geldner w 1909 r. osiedlił się w przylegających do Wojciechowa Łowęcicach
Stefan Geldner, brat ks. Ignacego Geldnera, w 1919 r. został wybrany na sołtysa Łowęcic, w latach 1931- 1939 był wicewójtem Jaraczewa. Walczył w wojnie polsko-sowieckiej 1919-1920, był ranny w rękę.
Do 1939 r. był prezesem Kółka Rolniczego w Cerekwicy, zrzeszonego w Wielkopolskim Towarzystwie Kółek Rolniczych.
15 listopada 1948 r. Stefan Geldner został aresztowany przez komunistów, miał kilka procesów, był więziony. Powodem była jego przedwojenna działalność.
W roku 1930 grupa ludzi postanowiła utworzyć straż pożarną w Wojciechowie. Wśród jej założycieli był Wincenty Geldner. Pierwszym prezesem został Franciszek Wardyński. Jednym z kolejnych prezesów był syn Stefana Geldnera, Tadeusz.
Od 1994 r. funkcję sołtysa Łowęcic pełni Waldemar Geldner (ur. 1963 r.), wnuk Stefana, syn Tadeusza.
2. KAPŁAŃSKA DROGA
W archiwalnej kartotece ewidencji ludności Poznania, obejmującej lata 1870-1931, dostępna jest karta meldunkowa, z której wynika, że kleryk Ignacy Geldner, urodzony 30.12.1890 r., w Wojciechowie, pow. jarociński, syn Ignacego i Anny z Ratajskich, przybył z Wojciechowa i 8 lipca 1919 r. został zameldowany w Poznaniu na ul. Wieżowej [siedziba seminarium duchownego], a 31 marca 1922 w seminarium duchownym w Gnieźnie.
.jpg)
Święcenia kapłańskie Ignacy Geldner otrzymał w 1922 r. Został prefektem w Trzemesznie w Parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W 1923 r. przeniesiony do parafii pod wezwaniem Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Pleszewie. W 1928 został administratorem parafii w Czeszewie, a 15 lipca 1933 r. administratorem parafii w Śmiłowie.
3. ODWAŻNY PATRIOTA
Ks. Geldner, weteran Powstania Wielkopolskiego, miał odwagę prezentować patriotyczną postawę Polaka żyjącego tuż przy granicy polsko-niemieckiej. Przywołajmy jeden konkret: Gazeta „Dziennik Bydgoski” 26 maja 1939 r. pisała o uroczyści, która odbyła się w Chodzieży 21 maja 1939 r. Chodzież otrzymała odznakę pułkową Poznańskiego Pułku Piechoty, „słynnego pułku >czwartaków<, który w okolicach Chodzieży przeszedł pierwszy chrzest bojowy”. W czasie uroczystej Mszy św. „Podniosłe kazanie wygłosił ks. prob. Geldner ze Śmiłowa.
4. PROBOSZCZ PARAFII ŚMIŁOWO
Ksiądz kanonik Jerzy Ptach w swojej witrynie http://www.ksiadz-jerzy-zaprasza.opw.pl/proboszcz.htm przywołał wpis ks. Alfonsa Siudy, następcy ks. Geldnera, w „Kronice parafialnej parafii Śmiłowo”:
„Dnia 18 X 1968 zakończył swój pracowity żywot proboszcz parafii Śmiłowo ks. Ignacy Geldner, który zarządzał tutejszą parafią od 15 VII 1933 roku. Parafia przyjęła tę wiadomość z uczuciem głębokiego żalu, bowiem odszedł do Boga kapłan, który przez 35 lat był dla wszystkich dobrym pasterzem i czułym ojcem duchownym, przeżywając ze swymi parafianami zarówno chwile radosne jak i smutne, lata pokoju i wolności, a potem hitlerowskiego najazdu i wreszcie trudnej odbudowy okupacyjnego zniszczenia.
W czasie II wojny światowej ks. Ignacy musiał opuścić swą parafię; był poszukiwany przez gestapo, lecz natychmiast po zakończeniu wojny pieszo powraca do Śmiłowa, aby na nowo podjąć pracę duszpasterską. Władza Duchowna powierzyła mu Urząd Dziekana Dekanatu Nakielskiego, do którego należało Śmiłowo. W roku 1950, ze względów zdrowotnych prosi Ks. Prymasa Kard. Stefana Wyszyńskiego o zwolnienie z obowiązków dziekańskich. Ks. Prymas przychylił się do tej prośby, a na dowód jego zasług mianował go Radcą Duchownym, zaś 11 VI 1957 r. zostaje mianowany Tajnym Szambelanem Papieskim [prałatem - ks.JP].
Mimo słabego zdrowia, ks.Ignacy Geldner, aż do końca swego życia, nie szczędził swych sił, by służyć Kościołowi... Swą chorobę i cierpienia ofiaruje za wszystkich parafian, a zwłaszcza za tych, którzy utracili Boga i Jego świętą łaskę. Bóg powołał go do wieczności w 78. roku życia. Jego pogrzeb odbył się w niedzielę 20 X 1968 r. o godz.16.00. W uroczystościach pogrzebowych brał udział ks.bp Jan Czerniak z Gniezna i ks. bp Fr. Jedwabski z Poznania w otoczeniu 110 kapłanów oraz ogromnej rzeszy wiernych z parafii śmiłowskiej i okolicznych parafii.”
Starsi mieszkańcy parafii Śmiłowo pamietają, jak to czytając ogłoszenia duszpasterskie, ks. prałat I.Geldner używał zwrotu „suma: trzy kwadranse na jedenastą”...
Grób śp. Ks. Prałata znajduje się na śmiłowskim cmentarzu parafialnym w kwaterze Opatrzności Bożej. Zaś w przedsionku kościoła jest tablica pamiątkowa:
"Księdzu Prałatowi Ignacemu Geldnerowi,
dziekanowi nakielskiemu,
proboszczowi w Śmiłowie w latach 1933-1968,
duszpasterzowi i obrońcy polskości,
w dwudziestą rocznicę śmierci – parafianie."
Fotografia nagrobka: Marian Encminger.
/178; 339/